Een overheid die naast de burger staat en steun biedt, vooral aan die mensen die dat het hardste nodig hebben. Zo zou het moeten zijn. De onderzoeken ‘Ongekend Onrecht’ (over de Toeslagenaffaire) en ‘Klem tussen balie en beleid’ (over de uitvoeringsorganisaties) laten zien dat die kernfunctie van de overheid is weggevallen. Het herstel van vertrouwen is alleen mogelijk als burgers bij het (nieuwe) beleid van de overheid worden betrokken. Hier zijn vriend en vijand het wel over eens. De overheid is er voor ons – burgers – en niet andersom.
Verandering op komst
De overheid wil burgers en doelgroepen voortaan nog eerder betrekken bij het voorbereiden van wetten en bij invoerings- en uitvoeringstoetsen. Politici moeten vaker in gesprek met burgers om zich te kunnen verplaatsen in hun leefwereld, en om te horen waar ze bij de overheid tegenaan lopen. Het streven is om te komen tot minder ingewikkeld en begrijpelijker beleid, én de menselijke maat aan te houden. Hier is een mooie taak weggelegd voor iedereen die zich inzet voor cliëntenparticipatie of inbreng van burgers.
De vraag is:
Wat heb jij/hebben jullie gedaan om burgers niet in de knel te laten komen?
Hoe heb jij/hebben jullie eraan bijgedragen om de afstand met de overheid te overbruggen?
Hoe ben je/zijn jullie de dialoog aangegaan?
Hoe heb je/hebben jullie vertrouwen versterkt en verhoogd?
Voor de Cliënt in Beeld-prijs (een Juryprijs en een Publieksprijs) wil de LCR graag deze voorbeelden ontvangen. Hoe heb je/hebben jullie cliëntenparticipatie nieuwe impulsen gegeven? Op welke manier zorg je ervoor dat naar burgers wordt geluisterd?
De prijs is niet alleen bestemd voor cliëntenraden op het terrein van werk en inkomen, maar ook voor andere cliëntenraden. Het belangrijkste criterium is dat de inzending als voorbeeld moet kunnen dienen voor andere cliëntenraden.